De actie ‘Hour of Code’ (een uur programmeren) probeert kinderen en volwassenen over de hele wereld kennis te laten maken met programmeren.

In 2013 deed groep 7 van de Prins Bernhardschool mee aan de eerste ‘Hour of Code’ (HoC) op Curaçao, onder begeleiding van CITI (vooheen Stimul-IT). In 2015 deed er ook een school in Koraalspecht mee. Dit jaar werd de HoC op drie scholen georganiseerd, en op één naschoolse opvang, en in de wijken Soaux, Nieuw Nederland en Seru Domi middels het Nos Ta Konektá project. Volgens Bentley Leonora, ex-directeur van de Prins Bernhardschool, gaat het niet alleen om ‘computerscience’, maar vooral om de kinderen logisch te leren nadenken en om hun concentratie te verbeteren. Hij ziet een toekomst waarin programmeren een onderdeel is van de activiteiten op school, en wil verder gaan met diverse progammeeractiviteiten op scholen, naschoolse opvang en vakantieplannen.

Het is voor iedereen de moeite waard om het even te proberen via de eeste link onder deze column. Het duurt maar een uur en ik wil wedden dat je het leuk vindt. Als je inlogt met Facebook krijg je direct ook een mooi certificaat op naam als je alle 20 opdrachtjes afwerkt. En als je klaar bent en de smaak te pakken hebt, zijn er nog veel meer uitdagingen!

Als je eenmaal een paar uur programmeerervaring hebt, kan je doorschakelen naar bijvoorbeeld LiveCode. Dat is open source software om mobiele applicaties mee te maken. Met andere woorden, je eigen app voor tablet, mobiele telefoon of televisie! Omdat de app die je maakt ook weer open source is, kun je putten uit een scala aan reeds door anderen gepubliceerde apps. Dus, vanuit niets via een ‘hour of code’ naar zelf mobiele apps maken – het kan in een weekend!

studio.code.org/hoc/1
code.org
livecode.com
nos-ta-konekta.com

Bananen die ingespoten zijn met bloed, mensenvlees in de corned beef, aardbeisnoepjes met drugs erin, en orkanen die op ons af komen terwijl er geen vuiltje aan de lucht is. De laatste weken werden we overspoeld door nepnieuws. Nieuws waarvan blijkt dat er niks van waar is. Nieuws dat gretig gedeeld en doorgestuurd wordt via sociale media, want dat is zo makkelijk: forward to all. Waarom mensen zo dol zijn op het delen van totaal ongeloofwaardig nieuws is mij nog steeds een raadsel.

Dat het dankzij sociale media een stuk makkelijker geworden is dan vroeger, toen je nog moest wachten op een verjaardagsfeestje om onzin te kunnen vertellen over stammenoorlogen in Afrika en auto’s die op water rijden en hoe de fluoride in het water je hersens verweekt.

Roddel en achterklap is iets van alle tijden, en bangmakerij is nog veel ouder. Het meeste nepnieuws is namelijk angstaanjagend en gaat over ‘anderen’ die op de één of andere manier in een complot betrokken zijn geraakt om jou, de gewone, godvrezende en brave burger, kwaad of pijn te doen. Waarom zou iemand HIV willen verspreiden door het in bananen te spuiten? Of schoolkinderen drugs geven waar ze vrijwel onmiddellijk aan overlijden?

Nepnieuws lijkt wel bedoeld om ons zo bang te maken dat we ons huis niet meer uit durven, de deur niet meer open doen, en alle vreemdelingen per definitie wantrouwen. En lang niet iedereen weet dat het om nepnieuws gaat, en veel mensen hebben niet de vaardigheden om op internet bevestiging te zoeken voor dit soort berichten. Gelukkig zijn er websites die bijna elk nepbericht ontkrachten, en er zijn minstens twee open source facebook plugins die kunnen achterhalen of nieuws ‘echt’ of ‘fake’ is.

http://www.snopes.com/

http://hoaxes.org/

http://lifehacker.com/how-to-spot-and-debunk-fake-news-1789464059

https://github.com/anantdgoel/HackPrincetonF16

https://github.com/selfagency/bs-detector

Vorige week was er de ‘Robot Team Challenge’, een ‘makerevent’ georganiseerd door CITI. 6 teams probeerden binnen een week een robotje te bouwen, met de ‘Arduino’ als hart. Arduino is een microcontroller, waarmee je motortjes kan besturen, en die ook via sensors kan voelen of het licht of donker en warm of koud is. Er zijn ook sensors voor geluid en afstand. Arduino is open source: de hardware zelf, maar ook de software om de Arduino te programmeren, en de vele voorbeeldprojecten die je er gratis via Internet bij krijgt.

De Robot Challenge speelde zich af op de UoC. Een plek bij uitstek voor zo’n evenement, want juist op die plek verwacht je kennis van dit soort technieken. En dat klopt ook wel een beetje, want het team van de UoC won de challenge. Ze hadden een leuk karretje gemaakt dat via een grijparm dingen op kon pakken en vervoeren. In dat idee kon je een zeker economisch voordeel zien, en omdat MEO de wedstrijd sponsorde, was dat een doorslaggevend argument voor de jury. Het was trouwens geweldig om te zien hoe creatief al de zes teams aan de slag gingen om vanuit het niets een idee te realiseren!

In Nederland, Suriname en veel andere landen is de ‘maker’ beweging al vele jaren ‘booming’, en het is goed om te zien dat Curaçao ook meegaat in de vaart der volkeren. Toch is het een beetje jammer om te merken dat op de UoC het belang van open source zwaar onderschat wordt. Er worden hier en daar wel open source tools gebruikt, maar er wordt geen les gegeven in het open source model zelf. Open source is iets wat op Curaçao nog steeds geen plek heeft, of je nou op de SBO scholen, de UoC of op het ministerie van BPD rondkijkt. Men is er nog steeds van overtuigd dat Microsoft heilig is, en als je maar genoeg software koopt of steelt, dat alles dan goed zal komen. En dat terwijl Microsoft steeds meer en meeer open source produceert, en zojuist als Platina lid is toegetreden tot de Linux Foundation.

Open source is verweven in bijna alle technieken die we dagelijks gebruiken – maar op school en op de UoC leren we er niks over. Is dit een ‘smart nation’?

https://www.linuxfoundation.org/announcements/microsoft-fortifies-commitment-to-open-source-becomes-linux-foundation-platinum
https://www.extremetech.com/computing/239616-hell-freezes-microsoft-joins-linux-foundation
http://citi.cw/maker-event/

Wevolver is er voor het delen van hardware ontwerpen. Open hardware dus, bijvoorbeeld als je een 3D printer wilt bouwen van een gerecycelde DVD-speler. Of een kunsthand, die uit onderdelen bestaat die je kan printen. Of een onderwater drone.

De laatste tien jaar is er een enorme beweging van mensen die niet alleen software maken, maar ook fysieke dingen, van tuinstoelen tot auto’s. En hierbij delen zij de ontwerpen volgens het open source principe. En net als bij open source krijg je daardoor mensen van over de hele wereld die, meestal vrijwillig, meehelpen om het ontwerp beter te maken. Neem bijvoorbeeld de ‘Hackberry’. Een prothese voor mensen die een hand moeten missen. Deze is ontwikkeld door een groep mensen, die wel begrepen dat bijna niemand zo’n prothese kant en klaar zou kunnen kopen. Daarom ontwierpen ze de kunsthand zo, dat hij uit een 3D printer kan rollen. Daarnaast maakten ze de bouwtekeningen openbaar. Op deze manier ontstond een basis-kunsthand, waar anderen verbeteringen of aanpassingen voor kunnen maken.

Een ander spraakmakend project is OpenROV. Dit is een onderwater drone die je zelf kan bouwen. Ook hier zijn de bouwtekening ‘open’. Deze drone kan op afstand bestuurd worden en camerabeelden naar je telefoon sturen. Dus kun je onderwater op ondezoek uit gaan zonder nat te worden. Denk bijvoorbeeld aan onderwatergrotten of aan een put of een ondergrondse bron.

Wevolver is dus de website waar al dit soort projecten te vinden zijn en waar je ook je eigen project kan starten. Zou het niet geweldig zijn als we op Curaçao een OpenROV project doen, of iemand kunnen helpen die zijn handen kwijt is geraakt bij een ongeluk?

wevolver.com
openrov.com
exiii-hackberry.com

Het Internet bestaat uit nummers, zoals 190.88.140.65 en 148.251.25.166 en nog ruim 4 miljard van zulke ‘IP-adressen’. Mensen kunnen al die getallen maar moeilijk onthouden, dus is er een systeem dat ‘youtube.com’ aan 216.58.195.142 koppelt en 199.83.131.131 aan uoc.cw. Dat systeem heet het Domain Name System (DNS).

In het begin van het Internet was er nog geen DNS en moesten de systeembeheerders zelf een lijst bijhouden. Maar hoe meer en hoe sneller er nieuwe computers op het Internet aangesloten werden, hoe moeilijker dat werd, en voilá, DNS was geboren.

In het begin van DNS was er niet veel keuze: een domein moest eindigen op mil, edu, gov, int, com, net of org. Toen dat niet genoeg bleek, kreeg elk land een eigen code. Nederland was het eerste land, met .nl als ‘country code top level domain’ (ccTLD). Andere landen volgden, en sinds 2010 beschikt Curaçao over de ccTLD ‘cw’. De registratie van al die domeinen werd per land overgelaten aan een organisatie die daar meestal speciaal voor in het leven geroepen werd. In Nederland is dat de Stichting Internet Domein Namen (SIDN) en in Curaçao is dat de ‘CW Registry Curaçao’, een onderdeel van de University of Curaçao. Als je dus ‘koploper.nl’ wil registreren kan dat via SIDN en als je ‘koploper.cw’ wil registreren moet je bij de UoC zijn.

Twintig jaar geleden bestonden er allerlei regels waar je aan moest voldoen, zoals ingeschreven staan bij de Kamer van Koophandel. Deze regels zijn bijna overal losgelaten, behalve bij ons op Curaçao, waar we dus 20 jaar achterlopen op een moderne ccTLD registratie. Maar niet getreurd! Google, dat zelf ook domeinen registreert (.google) heeft de software open source gemaakt onder de naam Nomulus. Deze software kan gebruikt worden om bij te houden wie de eigenaar van een domein is, wanneer het domein verloopt en het heeft een ingebouwde WHOIS server.

Wat willen we nog meer? Gratis, open source, cloud-based ccTLD domein registratie. UoC, grijp je kans om ons uit de middeleeuwen te halen!

https://github.com/google/nomulus
sidn.nl
http://www.uoc.cw/ictssite/index.php/domreg/registering-a-cw-domain/register
https://techcrunch.com/2016/10/18/google-open-sources-the-code-that-powers-its-domain-registry/

Zelf een drone ontwikkelen? Ja hoor, dat kan, met opensource software! Doug Hunsaker is ruimtevaartingenieur op de State University in Utah (USA). Hij denkt dat de belangstelling voor kleine autonome luchtvaartuigen (drones) en hun toepassingen blijft uitbreiden en begon gratis en open source software aan het publiek aan te bieden, die een revolutie in de drone-industrie teweeg kan brengen. Het programma, genaamd MachUp, is beschikbaar op de website van de universiteit. De web-based software werkt op elke browser en op elk platform, met inbegrip van smartphones en tablets. De site bevat ook training tutorials en how-to video’s. “Met MachUp kan een gebruiker een vliegtuig ontwerpen, en de software zal aerodynamische informatie over dat ontwerp berekenen,” aldus Hunsaker. In de nabije toekomst zullen drones een grote rol in het dagelijks leven spelen. Bedrijven, waaronder Google en Facebook, zijn het gebruik van drones aan het bestuderen om een draadloos internet netwerk te kunnen maken op elke plek op aarde, en Amazon probeert drones in te zetten om paketten te bezorgen. Volgens Hunsaker is dit de kern van het probleem: Er is geen one-size-fits-all ontwerp voor drones, wat betekent dat verschillende modellen die gebruikt worden in verschillende toepassingen ‘from scratch’ ontworpen moeten worden. Het ontwerpen van elk luchtvaartuig, met inbegrip van drones, vereist geavanceerde software en kennis van aerodynamica. Dat is waar MachUp te hulp komt. “Dit niveau van software en kennis is gewoon nog niet eerder vrij beschikbaar geweest.”, zegt Hunsaker. MachUp stelt hobbyisten, studenten maar vooral startende bedrijven in de drone industrie in staat om zonder hoge investeringen een drone te ontwerpen.

aero.go.usu.edu/machup
https://pacetoday.com.au/aerospace-engineer-releases-free-aircraft-design-software/
https://github.com/usuaero
http://www.airspacemag.com/flight-today/build-your-own-drone-180951417/?no-ist

Software is breekbaar. Als je er maar hard genoeg tegenaan schopt, gaat er vanzelf wat kapot. Software die gemaakt is om hard tegen andere software aan te schoppen, noemen we fuzzers. Neem als voorbeeld uw webbrowser. Dat kan Chrome zijn, Firefox, of misschien Edge of Safari. In de adresbalk kunt u een URL invoeren, bijvoorbeeld http://www.cnn.com. Maar je zou ook iets anders in kunnen voeren. utp:\\x-mix:8238 bijvoorbeeld. Of nog iets heel anders. Een fuzzer zou in dat geval miljoenen en miljoenen vreemde combinaties op de browser afvuren, in de hoop dat er eentje bij is waar de browser niet tegen opgewassen is. Dan ‘crasht’ de browser en de fuzzer noteert het soort willekeur waar de browser niet tegen kan. Dit proces kan uren en dagen duren, maar vaak worden op deze manier onverwachte bugs en problemen in software gevonden, waar de makers van de software niets van weten. Is er eenmaal zo’n fout gevonden, dan is de kunst om daar een veiligheidslek van te maken. Dat wil zeggen, de browser voor de gek houden en dingen laten doen die eigenlijk niet mogen, zoals een bestand met creditcard gegevens aan de aanvaller doorsturen. Fuzzers worden gebruikt door criminelen om een slaatje te slaan uit een veiligheidslek, maar ze worden ook gebruikt door veiligheidsonderzoekers, die juist proberen software veiliger te maken door bugs te ontdekken en te repareren voordat de ‘bad guys’ ermee aan de slag kunnen. In dat licht zijn er een aantal open source fuzzers op Internet te vinden. Google heeft ook een duit in het zakje gedaan door libFuzzer open source te maken.

https://www.wired.com/2016/06/hacker-lexicon-fuzzing

http://fuzzing.org/

https://www.mwrinfosecurity.com/our-thinking/15-minute-guide-to-fuzzing/

https://security.googleblog.com/2016/08/guided-in-process-fuzzing-of-chrome.html

Niet alleen softwarebedrijven werken graag met opensource. Ook hardwarebedrijven doen vaak veel moeite om ‘erbij te horen’. Tien jaar geleden werd geklaagd over ‘drivers’. Een driver is een stukje software dat zorgt dat bepaalde hardware kan communiceren met het operating systeem. Zo heb je bijvoorbeeld ‘hard-disk-drivers’, ‘scherm-drivers’ en ‘muis-drivers’. Een hardwarefabrikant die geen drivers heeft voor een bepaald operating systeem, zal niet veel van zijn computers of onderdelen verkopen. En omdat Microsoft Windows in een bepaalde markt dominant is, zal elke fabrikant als eerste een driver leveren voor Windows. Vaak werd de driver voor de Linux-markt vergeten. Die drivers werden dan vaak gemaakt door de programmeurs van Linux, en zo ontstond er een supergoed en efficiënt systeem van drivers. In feite kwam het zelden voor dat Linux bepaalde drivers mistte. De drivers werden ook nog eens automatisch geladen. IT-ers die niets willen weten van open source, klagen vandaag de dag nog steeds over drivers, maar Linux is juist het best ondersteunde operating system in alle markten. In de servermarkt, waar Linux allesoverheersend is, zijn hardware fabrikanten juist geneigd om eerst een driver voor Linux te maken en dan pas voor Windows. Vandaar dat een bedrijf als HP investeert in een goede band met de open source gemeenschap. HP doneert hardware, zoals servers, aan het Debian project, een project dat aan de basis ligt van vele andere projecten zoals Ubuntu en Mint. Op de website heeft HP een flink aantal pagina’s over open source, onder andere een lange lijst van beschikbare open source banen. Hewlett Packard ‘ademt’ open source, en daardoor worden de servers van HP vaak gebruikt in datacenters en cloud-oplossingen. Dankzij open source.

http://www8.hp.com/us/en/campaigns/opensource/opensource.html

http://labs.hpe.com/research/themachine/

Google heeft meer dan 20 miljoen regels programmeercode vrijgegeven in meer dan 900 projecten. Veel programmeurs werken full-time aan open source projecten, anderen maken gebruik van het Google beleid dat elke werknemer 20% van zijn of haar tijd mag besteden aan eigen projecten om aan open source te werken. Een korte lijst van Google’s beste open source projecten: Android, Angular, Bazel, Brotli, Chromium, Closure Tools, Course Builder, Dart, Flutter, Ganeti, Gerrit, Go, gRPC, Google Web Toolkit, Guava, Kubernetes, LiquidFun, Native Client, TensorFlow, Tesseract OCR, V8 JavaScript Engine, WebM en ZXing.

Android (het mobiele telefoonplatform) en Chromium (webbrowser) springen er direct uit als projecten die iedereen kent. Maar ook Angular wordt heel veel gebruikt op diverse websites, van LEGO tot Healthcare.gov, en natuurlijk door Google zelf. De Google Course Builder, door Google gebruikt om online cursussen te maken rond Google producten, is ook open source en biedt dus de mogelijkheid voor iedereen om online educatief materiaal te produceren. Zonder extra kosten! Met Tensorflow kan je machine-learning software maken en Go! is een programmeertaal voor programmeurs die snel en efficiënt willen werken. LiquidFun is een animatieprogramma voor 3D games en Tesseract OCR is Optical Character Recognition software en wordt gebruikt om boeken te ‘lezen’. Gedrukte tekst wordt omgezet in digitale tekst, die dan later doorzocht kan worden.

Google is één van de bedrijven die haar groei en ontwikkeling te danken heeft aan Open Soure, en ook gul en vrijgevig aan de hele wereld teruggeeft wat ze zelf heeft gekregen: software, hele goeie software.

https://developers.google.com/open-source/projects

https://www.madewithangular.com/#/

https://www.google.com/edu/openonline/

Zaterdag 17 september 2016 was het weer Software Freedom Day. Sinds 2005 wordt wereldwijd elk jaar de vrijheid van software gevierd. Dit jaar in meer dan 100 steden met meer dan 300 lezingen en bijeenkomsten. Op Curaçao wordt Software Freedom Day maar sporadisch gevierd. Toch zet de enige organisatie die zich bezighoudt met vrije software zich op de achtergrond voortdurend in. Stichting ‘Curaçao Open‘ oftewel Fundashon ‘Kòrsou Habrí’ is in 2011 opgericht, en in dat jaar werd Software Freedom Day gevierd met het lanceren van de papiamentstalige spellingscontrole voor Libre/OpenOffice. We vieren dit jaar dus het eerste lustrum van Kòrsou Habrí!

In 2011 werd de opensource spellchecker gelanceerd, dit in samenwerking met Fundashon pa Planifiká di Idioma (FPI). FPI leverde de 18.000 woorden uit het ‘gouden boekje’ onder een Creative Commons licensie en daarmee kon de stichting aan de slag. Een maand later kwam uit onverwachte hoek hulp: Manuel Ortega uit Spanje gebruikte dezelfde woordenlijst voor Firefox en Thunderbird. In 2015 werd met behulp van het Participation Programma van UNESCO een conferentie belegd op Curaçao met als titel ‘Papiamentu/o in de digitale wereld’. Behalve een conferentie met verschillende sprekers uit Bonaire, Aruba, Nederland en Curaçao, werd er ook een update van de open source spellingscontrole uitgebracht.

Een ander project van de stichting is ‘Nos Ta Konektá’, een project waarbij kinderen uit een achterstandswijk een jaar lang een laptop in bruikleen krijgen en elke twee weken lessen volgen. De laptops zijn ‘Chromebooks’ en bevatten dus geen Windows maar open source software. In 2014/15 werd het pilot project in de wijk Rif te Otrobanda gehouden, dit jaar zijn we net begonnen met de wijken Souax, Nieuw Nederland en Seru Domi.

http://www.softwarefreedomday.org/
http://opencuracao.com/

Home