Het illegaal kopiëren van software, muziek en films levert een miljardenschade op, althans zo wil men ons doen geloven. Na gedegen onderzoek blijkt echter dat de Business Software Alliance, de MPAA en de (Amerikaanse) regering de verliezen veel te hoog inschatten. En dat zij zich daarbij niet op reeële cijfers en onderzoek baseren, maar op… natte-vinger werk. 250 miljard dollar per jaar zou er verloren gaan, en 750.000 banen zouden verdwijnen. Getallen die dus uit de lucht gegrepen en zwaar overdreven zijn, zo blijkt uit een rapport van de U.S. Government Accountability Office.

Een organisatie die zich bezighoudt met ‘software compliance’ is het in de E-zone gevestigde ITCA. ITCA ‘assisteert’ zowel gebruikers als leveranciers van software met licensie beheer, waarbij men zowel kijkt naar ‘teveel’ als ‘te weinig’. In praktijk betekent het dat ITCA in dienst van software bedrijven als onder andere Microsoft, Autodesk, en McAfee onderzoek doet naar een tekort aan licensies bij grote en middelgrote bedrijven. Hoewel de ITCA in de e-Zone is gevestigd, is ITCA niet actief in Curaçao en dus blijft illegaal kopiëren ook na 10-10-10 ‘gewoon’. De noodzaak om Open Source Software in overweging te nemen om de kosten te verlagen, is daardoor minder aanwezig.

Ook op de lokale televisie is regelmatig een film te zien waar – waarschijnlijk – geen rechten voor zijn afgedragen en scholen doen een fundraising door illegaal een film openbaar te vertonen. Toch zijn er al een aantal films die legaal vertoond mogen worden, zoals ‘Sita Sings the Blues’ van Nina Paley. Misschien dat die trend doorzet en we straks helemaal geen rechten meer hoeven af te dragen.

Als u ooit wel eens een website ontworpen heeft, dan kent u vast het probleem dat niet iedereen dezelfde lettertypes (fonts) op de computer heeft. De meeste Windows gebruikers beschikken over Arial en Verdana; maar de Linux en Mac gebruikers niet. Nog fraaier wordt het als u een mooi exotisch font gedownload heeft en uw website er thuis prachtig uitziet; waarna u ontdekt dat niemand hetzelfde font heeft en uw website gewoon in Times New Roman getoond wordt. Al jaren is de computerindustrie bezig om dit probleem op te lossen, zonder resultaat. Sinds vorige maand is het Web Open Font Format (WOFF) een officiële W3C standaard geworden. Het W3C maakt standaarden waar álle browsers zich aan moeten houden. Ook Microsoft doet, tot ieders verbazing, mee. Dit zou betekenen dat de verschillen in lettertype tussen Windows, Mac en Linux tot het verleden gaan behoren.

Nog meer nieuws van de computergigant uit Redmond: Microsoft is een nieuw project gestart om makkelijker Open Source Software te kunnen ontwikkelen op het Windows-platform. Bekende Open Source programma’s zoals Open Office en Firefox werken al jaren naar tevredenheid op Windows – maar worden ontwikkeld op Linux of Mac. Microsoft developer Garrett Serack is begonnen aan het ‘Common Open Source Application Publishing Platfrom’ (CoApp), dat het makkelijker moet maken om de onderdelen die nodig zijn voor het ontwikkelen van open source software op Windows te installeren. Langzamerhand wordt Microsoft steeds beter in het accepteren van Open Source, en dat is een goede ontwikkeling, die betere en goedkopere software oplevert.

Ooit naar Star Trek gekeken? Dan kent u vast de Replicator. Een machine die alles kan maken wat u wenst! Een kopje Ceylon Thee? U hoeft het woord maar uit te spreken en de thee staat al dampend voor u klaar, met kopje en al. Pure science fiction natuurlijk, in 1966 tenmiste, toen Gene Roddenbeery de eeste aflevering op de Amerikaanse TV liet zien. Maar het Massachusetts Institute of Technology, beter bekend als MIT, heeft sinds 2001 via haar Center for Bits and Atoms (CBA), de weg vrijgemaakt voor het daadwerkelijk ‘printen’ van 3D objecten. In een ‘fabrication laboratory’ (FABLAB) kunt U theekopjes printen, maar nog geen thee. Er zijn al fablabs te vinden in Maryland, Chesterfield, Bloemfontein, Nairobi, Teheran, en in Eindhoven, Utrecht en Amsterdam. Helaas nog niet in Willemstad, maar dat zal snel veranderen.

Een fablab bestaat uit diverse computergestuurde apparaten, waarmee echte dingen kunnen worden gefabriceerd. Eén van die apparaten is een 3D-printer, die u voor nog geen 10.000 USD op uw bureau hebt staan. Wilt u wat goedkoper en bent u een goede knutselaar, dan is er reprap.org of makerbot.com. Voor de helft van de prijs zet u een printer in elkaar die 95% van haar eigen onderdelen kan produceren!

Via een CAD/CAM programma (gratis met beperkte mogelijkheden of voor veel geld een ‘full’ versie) kunt u ontwerpen wat u maar te binnen schiet. CAD/CAM programma’s worden op onze technische scholen gebruikt, maar het omzetten van een ontwerp in een echt ‘ding’, daarvoor moet je nog in het buitenland zijn. Gelukkig wordt de technologie steeds goedkoper zodat ook wij kunnen profiteren van een theekopje dat zo uit de printer rolt. En het is maar een kwestie van tijd voordat ook aardbeien, thee en gebakjes printbaar zijn.

Volgens de Nederlandse Vereniging van Banken is er in 2009 voor 36 miljoen Euro gestolen door skimmers, en dat alleen al in Nederland. In Engeland werd er in diezelfde periode 91 miljoen Euro buitgemaakt. Het Amerikaanse bedrijf Intellius schat het probleem in de USA al op een miljard dollar per jaar. En skimmen is zo simpel: er wordt een flinterdun apparaatje voor het gleufje van de pinautomaat geplaatst, die de informatie op de pinpas leest, en er wordt een hele kleine camera gebruikt om te kunnen zien welke pincode men intoetst. Die twee gegevens samen stellen de crimineel in staat om een pas na te laten maken en in een ander land geld te pinnen. Vaak merkt de klant of de bank dit pas na een paar dagen zodat er soms meerdere keren het maximum bedrag van de rekening wordt gehaald. Banken vergoeden tot nu toe de schade aan de klant, en praten er liever niet teveel over om imagoschade te voorkomen. Op het Internet zijn tips te vinden die helpen om skimmen te voorkomen. Zo zie je maar dat een heel simpel truukje miljoenen kan opleveren.

Over simpele truukjes gesproken: stel dat alle ADSL modems en andere modems heel simpel te kraken zouden zijn. Bijvoobeeld omdat ze allemaal hetzelfde password hebben dat bekend is bij iedereen die zich daarvoor interesseert. In theorie zou het dan heel makkelijk zijn om ervoor te zorgen dat de gebruiker misleid wordt bij het bezoeken van een website. Het Domain Name System, dat er voor zorgt dat een adres zoals ‘www.mijnbank.com’ bij de goede computer terechtkomt, kan dan namelijk vervangen worden door foutieve informatie, waardoor de gebruiker denkt op de vertrouwde site van de bank, email-provider of werkgever uit te komen en argeloos zijn of haar password invoert. Dat password wordt dan opgeslagen voor later gebruik, bijvoorbeeld om toegang te krijgen tot een bankrekening, privee-gegevens zoals email, of informatie van een bedrijf of overheid. Als het zo makkelijk zou zijn om gegevens te krijgen, zou een grootscheepse informatie campagne voor bedrijven en personen en de overheid hard nodig zijn. Tenslotte zou het niet wenselijk zijn als cybercriminelen uit andere landen in een handomdraai gegevens kan stelen van de overheid. Dat zou namelijk weleens nadelig kunnen zijn in onderhandelingen en in ingewikkelde geo-politieke situaties.

Volgens de Nederlandse Vereniging van Banken is er in 2009 voor 36 miljoen Euro gestolen door skimmers, en dat alleen al in Nederland. In Engeland werd er in diezelfde periode 91 miljoen Euro buitgemaakt. Het Amerikaanse bedrijf Intellius schat het probleem in de USA al op een miljard dollar per jaar. En skimmen is zo simpel: er wordt een flinterdun apparaatje voor het gleufje van de pinautomaat geplaatst, die de informatie op de pinpas leest, en er wordt een hele kleine camera gebruikt om te kunnen zien welke pincode men intoetst. Die twee gegevens samen stellen de crimineel in staat om een pas na te laten maken en in een ander land geld te pinnen. Vaak merkt de klant of de bank dit pas na een paar dagen zodat er soms meerdere keren het maximum bedrag van de rekening wordt gehaald. Banken vergoeden tot nu toe de schade aan de klant, en praten er liever niet teveel over om imagoschade te voorkomen. Op het Internet zijn tips te vinden die helpen om skimmen te voorkomen. Zo zie je maar dat een heel simpel truukje miljoenen kan opleveren.

Over simpele truukjes gesproken: Geld verdienen met Gold Farming. In de wereld van ingewikkelde online rollenspellen – MMORPG of Massively Multiplayer Online Role-Playing Game is er echt geld te verdienen door de in het spel verkrijgbare items te verhandelen. Zo zijn er voor het populaire spel World of Warcraft verschillende sites te vinden waar je met je credit card ‘goud’ kan verkrijgen – goud dat je nodig hebt om in het spel zwaarden, bijlen, schilden en gezondheid te kopen. Nu kun je in het spel zelf goud verdienen door allerlei opdrachten uit te voeren, maar dat duurt vaak erg lang en is een beetje saai. Onder andere in China is er een flinke industrie ontstaan van mensen die per dag 16 uur bezig zijn om goud te verdienen – soms spelen ze wel vijf spellen tegelijk – waarna ze dit goud ‘weggeven’ aan een andere speler, die daar dan echt geld voor betaalt.

Het nieuwste speelgoed van Apple heet iPad en iedereen wil er eentje kopen. De prijs van ruim 500 USD is misschien voor velen een obstakel, maar een groot deel van de consumenten trekt er graag zo’n bedrag voor uit. Want het is een mooi ding en het is van Apple en het is heel erg hip als je er eentje aan je vrienden kan laten zien. Op de blog van Ted Dawson (ZDnet.com) is er zelfs een docent die een vurig pleidooi houdt om alle leerlingen te voorzien van een iPad.

Maar er zijn ook kritische geluiden te horen. Cory Doctorow, wereldberoemde technologie blogger op BoingBoing, geeft een heel stel redenen aan. De hardware is mooi, dat wel, maar is zo ‘opgesloten’ dat de consument geheel afhankelijk is van die ene leverancier, Apple Inc. En ook de software is op dezelfde manier ‘beschermd’. Apple bepaalt welke applicaties in de AppStore komen en welke niet, en het is totaal onduidelijk wat daarvoor de criteria zijn.

De iPad laakt vrijheid. En nu denkt u misschien, ach, wat geeft dat, die vrijheid, ik ben een gebruiker en ben helemaal niet van plan dat ding open te schroeven of er software voor te maken. En daarin heeft u een beetje gelijk, maar denk eens wat dat betekent voor uw kinderen en uw kindskinderen. Die groeien op met het idee dat de wereld van technologie onveranderelijk is – kijken maar niet aankomen. Net als met de TV en de radio, je kan er naar luisteren en kijken maar terugpraten, ho maar. YouTube en podcasts hebben bijgedragen aan de bevrijding van deze massa media. Het Internet heeft juist de uitwisseling op individueel niveau mogelijk gemaakt. Helaas maakt de iPad van onze kinderen weer slaafse consumenten.

Neem dan een voorbeeld aan de OLPC, de 100-dollar laptop. Minder flitsend, maar je kan er alles mee delen, samen werken aan muziek-, kunst- of wetenschapprojecten, en zelfs een kind kan de software veranderen en verbeteren. Zoals het Makers Manifesto het stelt: If you can’t open it, you don’t own it!

U leest het goed: niet de Summer of Love, maar de Summer of Code. Onder deze naam voorziet Google als sinds 2005 jaarlijks in een flink aantal beurzen voor studenten die software maken. Per student is er een bedrag van 5000 USD beschikbaar, waarvoor de student software maakt die ‘open’ is, dat wil zeggen vrij verspreid mag worden. Google gebruikt zelf veel Open Source Software, en wil bijdragen aan de verbetering en groei daarvan. Wie zei er ook al weer dat je met Free Software geen geld kan verdienen?

Ook Nokia past een vorm van ‘open’ toe op het design van de nieuwe smartphone. Internetters kunnen naar de site van Nokia Conversations gaan en met behulp van een paar knoppen een aantal prioriteiten aangeven op verschillende deelgebieden van het ontwerp. Zo is er een stemming geweest over vorm/afmetingen van de telefoon en van het scherm. Later in de maand wordt gestemd over connectivity, operating system en camera, om er maar een paar te noemen.

Nokia en Intel zijn samen begonnen aan nieuwe software voor mobiele telefoons: MeeGo. Dit op Linux gebaseerde systeem is een samenvoeging van het Intel Moblin platform en Nokia Maemo. Het is allemaal nog wel erg pril, maar er wordt hard aan gewerkt.

Wist u dat geiten het geheime ingrediënt zijn van de Google Chrome browser? Een verborgen functie in de task manager van Chrome toont het totaal aantal geiten dat op dit moment geteletransporteerd wordt. Google gebruikt teleports om te zorgen dat de buizen waaruit het Internet bestaat, niet verstopt raken. Klik met de rechter muisknop op het lijstje van aktieve taken in de Chrome Task Manager en vink het hokje voor ‘Goats Teleported’ aan. En nou niet staren naar die geiten!

En als u nog tijd over hebt, zoek dan eens op ‘Sita sings the Blues’, een prachtige animatiefilm van Nina Paley, die vrij gekopieerd en gratis verspreid mag worden.

Ex-Minister Adriaens heeft zich in Nederland laten voorlichten over cybercrime. Hoogstnoodzakelijk, want het aantal inbraken in computers is tegenwoordig niet meer te overzien. Vaak worden belangrijke gegevens gestolen om daar financiëel voordeel mee te halen. Dat kan door het rechtsreeks gebruik van creditcard nummers, door afpersing en chantage, of door het verhandelen van bedrijfs- of overheidsinformatie. Ernst & Young beweert dat ongeveer 12 procent van de Nederlandse bedrijven wel eens te maken heeft met computerfraude, en dat 10 procent van de bedrijven toegeeft dat er gegevens gestolen zijn. Veel bedrijven geven het liever niet toe, trouwens.

Wie herinnert zich niet dat de email van Sarah Palin op straat lag, of de ‘Climagate’ waarbij omstreden studies naar klimaatverandering openbaar gemaakt werden? De Amerikaanse justitie heeft een speciale website om dit soort misdaden te melden. Een dergelijke centrale registratie ontbreekt op de Antillen en in Nederland.

Vaak weten slachtoffers van digitale misdaad niet eens dat er wordt ingebroken. Zo bestaan er ‘botnets’, duizenden computers waarin de crimineel de baas is zonder dat de eigenaar het weet. Door het activeren van malware, spyware of virussen geeft het slachtoffer de controle over de computer weg. Een verzameling van deze gekraakte computers wordt botnet genoemd, en een botnet kan gebruikt worden bij een aanval op een bedrijf of overheid. Meestal wordt een botnet gebruikt om spam te sturen. Anti-virus bedrijf McAfee stelt in haar kwartaalrapport dat er per dag 148.000 computers aan het botnet worden toegevoegd (54 miljoen per jaar). Dat betekent dus dat 54 miljoen ‘gewone’ computers, van gewone mensen, op het werk en/of thuis, gebruikt worden voor criminele doeleinden zonder dat de eigenaars een flauw idee hebben wat er gaande is. Gebruikers van Mac OSX en Linux blijven tot nu toe geheel gevrijwaard van dit soort problemen. Hopelijk is minister Illidge ook zo voortvarend als zijn voorganger en krijgt de voorlichting over computermisdaad voldoende aandacht de komende jaren.

Op het moment dat Open Source Software voor veel mensen een aanlokkelijk alternatief wordt voor het steeds maar weer illegaal kopiëren, komt de International Intellectual Property Association met een wel heel vreemd advies. Volgens de IIPA zou de Amerikaanse regering een aantal landen op een speciale ‘watchlist’ moeten zetten en in de gaten houden of de steun voor open source software toeneemt. Volgens deze organisatie van mensen en bedrijven die veel geld verdienen aan het copyright zijn deze landen zelfs potentieel terroristisch! Heel vreemd, want een land als Nederland dat aktief open source ondersteunt zou ook op die lijst moeten staan.

Copyright is ooit uitgevonden om de inventiviteit en creativiteit te stimuleren. De gedachte was dat iemand die iets uitvindt, een boek schrijft of een kunstwerk maakt, er zeker van moet kunnen zijn dat de vruchten van zijn of haar werk niet door anderen geplukt worden. Dus moet er betaald worden voor het uitzenden van een film, het ten gehore brengen van een muziekstuk en het gebruik van software. Om ons heen zien we dat niet iedereen zich aan deze ooit nobele regels houdt. De Business Software Alliance becijferde vorig jaar dat 41% van alle software – wereldwijd – illegaal gekopieërd is, en dat de financiële stop geraamd wordt op 53 miljard USD. Er is veel geld te verdienen met het terugdringen van software piraterij.

Dat er sinds 1984 een beweging is die zich aktief verzet tegen copyright op software, de Free Software Foundation, kan niemand ontgaan zijn. Browsers zoals Firefox en Chrome worden helemaal gratis geleverd, met het expliciete recht om kopieën te maken en weg te geven. Ook Linux en OpenOffice zijn bekende, geheel gratis en legaal te verspreiden softwarepaketten die steeds meer gebruikt gaan worden. OpenOffice heeft in Amerika een marktaandeel van bijna tien procent, terwijl veel Europese landen zoals Polen en Duitsland al boven de 20% zitten. Indonesië is een van de landen die op de watchlist zouden moeten staan, volgens de IIPA. Omdat de regering ‘gebruik van open source software binnen overheidsorganisaties ondersteunt en daarmee de toetreding van software bedrijven tot de Indonesische markt bemoeilijkt’. Alsof er geen software bedrijven zijn die zich specialiseren in Open Source… zoals het  Red Hat, IBM, Sun/Oracle, om maar een paar te noemen.

De IIPA schiet haar doel – het terubrengen van illegaal gekopieërde software – voorbij door zowel de consument als de overheid te dwingen gesloten – en dus dure – software aan te schaffen en door te proberen de enorme innovatieve kracht achter open source te blokkeren.

Facebook trekt soms meer bezoekers dan Google, tenminste volgens Hitwise, die statistieken levert aan webbouwers en marketeers. Facebook wordt meer en meer gezien als een ideaal platform om je boodschap de wereld in te sturen; meer dan 2 procent van alle Amerikaanse surfers belandt op een van de blauw-met-witte pagina’s en dat elke dag weer. Ook in Curaçao is dit ‘social network’ mateloos populair. In Nederland wordt er meer met ‘Hyves’ gewerkt, en in Brazile weer meer met een sociaal netwerk dat ooit door Google bedacht is, maar intussen bijna vergeten lijkt – behalve in Brazilie en India.

Een groeiend probleem op deze netwerken zijn stalkers – onbekenden die vooral vrouwen lastig vallen met ongewenste en vaak seksueel getinte berichten. Gelukkig is er op alle netwerken een zogenaamde ‘block’ functie, die de ongewenste gast voorgoed onzichtbaar maakt. Vaak is het dan al te laat – er zijn gevallen bekend waarbij de stalker het telefoonnummer van het slachtoffer al heeft achterhaald.

Privacy is op Internet vaak ver te zoeken, met name doordat de meeste mensen denken dat ze niets te verbergen hebben en veel persoonlijke gegevens en voorkeuren prijsgeven aan de steeds grotere en slimmer wordende zoek- en graafmachines zoals Google en Bing. Volgens Nielsen NetRatings is Google overigens nog steeds de grootste met 65% van alle zoekopdrachten, terwijl Yahoo als tweede uit de bus komt met 14 procent en Bing als derde met 12%.

In de ‘battle of the browsers’ doet het nieuwe Google Chrome het goed met een marktaandeel van bijna 7%, terwijl koploper Internet Explorer met 49% op de voet gevolgd wordt door open-source browser Firefox (32%). Het aandeel van ‘Explorer’ zal verder afnemen, omdat Microsoft in Europa sinds kort verplicht is alle nieuwe gebruikers van Windows 7 een keuze aan te bieden. De EU Commissie Mededinging, onder leiding van Neelie Smit-Kroes, beperkt daarmee de monopoliepositie op de browsermarkt.

Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd in de weekendbijlage van het Anrtilliaans Dagblad.