Afgelopen week stonden de (nederlandse) kranten er bol van: Open Source en wat de (nederlandse) overheid er mee kan besparen. Minister Donner verdonkeremaande een rapport van ICT topambtenaar Hillenaar, waarin staat dat een besparing tot 1 miljard euro per jaar mogelijk is door marktwerking te verbeteren en flexibel herbruikbare ICT-oplossingen in te voeren.
Hillenaar had het rapport naar de Rekenkamer gestuurd, maar Donner deed net of het niets voorstelde en weigerde het rapport openbaar te maken. De SP vroeg om opheldering maar kreeg het rapport in eerste instantie niet boven water en zelfs een beroep op de Wet Openbaarheid Bestuur leverde niets op. Later stuurde Donner het rapport alsnog naar de Tweede Kamer.
Nog vreemder is dat de Algemene Rekenkamer vorig jaar de opdracht heeft gekregen om uit te rekenen of Open Source nu echt voordeel oplevert, maar die opdracht niet uitgevoerd heeft. Wel kwam de Rekenkamer met een paar cijfers, waaruit blijkt dat het onderdeel licentiekosten een besparing van ‘slechts’ vier procent op het totale budget bedraagt, een slordige 90 miljoen euro per jaar. Daarnaast blijkt dat overstappen van gesloten naar open software kosten met zich meebrengt.
Dat laatste is een open deur, want overstappen van de ene leverancier naar de andere brengt altijd kosten met zich mee. Zelfs overstappen op een nieuwe versie van dezelfde software kost vaak handenvol geld. In het algemeen zorgen leveranciers van gesloten software ervoor dat overstappen, zelfs naar andere gesloten software, erg duur is, zodat de klant liever niet om zich heen kijkt naar oplossingen die op de lange termijn goedkoper zijn.
Frappant is dat men in het overgeorganiseerde Nederland geen beeld heeft hoeveel er nu werkelijk aan ICT uitgegeven wordt, en dus ook niet wat er bespaard kan worden door gebruik van Open Source.
Rens van der Hammen, journalist bij Radio Hoyer en later bij het Antilliaans Dagblad, vroeg me op 1 maart 2010 om zijn column 'Byte Me' over te nemen. Deze verschijnt elke week in de zaterdagbijlage van het Antilliaans Dagblad (de AD Wikent). Op 20 maart werd het eerste stukje geplaatst.