Had ik al eens een stukje geschreven over Zentyal? Ik heb het even nagezocht en inderdaad, dat was in 2013.
Dat komt zo, ik heb wel een Zentyal maar dat vergeet ik het liefst. Hij stond achter op een kast in het kantoor stof te verzamelen, wat natuurlijk helemaal niet goed is voor een Zentyal, maar je stoft dit soort dingen nou eenmaal niet vaak af. Misschien kunt u zich het niet voorstellen, maar wij in Otrobanda hebben altijd stroom. Aqualectra schakelt niet in onze wijk. Maar vorige week kwam er iemand lassen, en prompt sloegen de stoppen door en daardoor moest ik weer een keer naar mijn Zentyal kijken.
De laatste keer dat ik hem opengemaakt had was toen ik van internetprovider wisselde, in 2013 dus. De daaropvolgende 1000 dagen had de Zentyal gewoon gedaan wat ‘ie moest doen. Hij werkt namelijk als firewall en verdeelt het internet over al onze computers. Hij werkt als opslag van de bestanden van ons websitebedrijf en onze projecten. Er staat muziek op die we via alles behalve iTunes kunnen beluisteren. Er zitten een paar flink grote harddisks in zodat we er ook backups op maken.
Het is een klein zwart kubusvormig kastje zonder scherm en toetsenbord dat verder helemaal niet opvalt. De hardware is simpel en niet eens zo heel krachtig. Vier harddisks van een Terabyte en twee netwerkkaarten, het geheel kost nog geen 1500,-. De software is natuurlijk open source, en heet dus Zentyal. Gewoon downloaden op een stick of op CD branden, installeren, configureren en klaar.
Behalve firewall en data-opslag (die ook met Mac OSX en Windows werkt) kan Zentyal ook nog een hele reeks andere dingen doen – maar dat interesseert me niet. Het belangrijkst is dat het veilig is en altijd werkt. En dat doet een Zentyal: dag en nacht, week na week, jaar na jaar zonder onderbrekingen, vastlopers, onderhoud en – zonder ergernis.
Rens van der Hammen, journalist bij Radio Hoyer en later bij het Antilliaans Dagblad, vroeg me op 1 maart 2010 om zijn column 'Byte Me' over te nemen. Deze verschijnt elke week in de zaterdagbijlage van het Antilliaans Dagblad (de AD Wikent). Op 20 maart werd het eerste stukje geplaatst.