Ooit naar Star Trek gekeken? Dan kent u vast de Replicator. Een machine die alles kan maken wat u wenst! Een kopje Ceylon Thee? U hoeft het woord maar uit te spreken en de thee staat al dampend voor u klaar, met kopje en al. Pure science fiction natuurlijk, in 1966 tenmiste, toen Gene Roddenbeery de eeste aflevering op de Amerikaanse TV liet zien.
In 2001 heeft het Massachusetts Institute of Technology, beter bekend als MIT, via haar Center for Bits and Atoms (CBA), de weg vrijgemaakt voor het daadwerkelijk ‘printen’ van 3D objecten. Intussen heeft deze techniek een grote vlucht genomen en is zelfs voor een beperkt budget mogelijk geworden voor de gewone mens. In Curaçao heeft Stimul-IT een Creative Lab opgezet waarin iedereen die zich aanmeldt kleine plastic objecten kan maken. Maar intussen is men ergens anders in de wereld bezig om nieren, auto’s of huizen te printen!
Sinds begin mei van dit jaar is het de Texaan Cody Wilson (25 jaar) gelukt om een wapen te printen. In een online video wordt het proces uitgelegd en een demonstratie gegeven van het daadwerkelijk afvuren van dit pistool. De instructies om een ‘plastic gun’ te maken zijn open source, en dus voor iedereen vrij te downloaden, kopieëren, en te verbeteren. En meer dan 100.000 keer gedownload voor de regering de website weghaalde.
Is dit een goede ontwikkeling? Het idee dat Jan en Alleman met een relatief kleine investering over een ongelimiteerd aantal wapens kan beschikken is beangstigend. In de USA is men nu ook met man en macht bezig om nieuwe wetten te maken en de discussie over wapens wordt op zijn kop gezet.
Maar, zoals met alle ‘vooruitgang’, is er geen weg terug.
Rens van der Hammen, journalist bij Radio Hoyer en later bij het Antilliaans Dagblad, vroeg me op 1 maart 2010 om zijn column 'Byte Me' over te nemen. Deze verschijnt elke week in de zaterdagbijlage van het Antilliaans Dagblad (de AD Wikent). Op 20 maart werd het eerste stukje geplaatst.