Quickbooks is een financieel programma van Intuit, een bedrijf uit California (1983). Op Curaçao wordt Quickbooks door de meeste kleine bedrijven en organisaties gebruikt. Er worden cursussen Quickbooks gegeven, onder andere door ADECK. Quickbooks is de standaard op Curaçao, en het is niet eens zo duur, de Pro 2013 versie is al verkrijgbaar voor onder 150 US Dollar.
Helaas gebruikt de meerderheid van alle bedrijven het programma ‘gratis’. Het is na Microsoft Office waarschijnlijk het meest gekopiëerde programma op Curaçao. Boekhouders geven nieuwe klanten een ‘gratis’ CD en iedereen is blij. Voor veel mensen is gratis software de gewoonste zaak van de wereld. Dure consultants vertellen met trots dat ze via hun zoontjes die in Nederland studeren alles voor niks kunnen krijgen, want er is toch niemand die het controleert.
Ook op scholen zie je dit gedrag. Bij een projectbudget werd er wel een bedrag begroot voor de aanschaf van computers, maar niks voor aanschaf software. ‘We kennen iemand die heeft alle CDs’, werd er gezegd. Ik stelde toen voor om alle computers dan ook maar te stelen, want dan kon het hele project voor niks gerealiseerd worden.
Als je niet wil betalen voor software, waarom zou je dan betalen voor hardware? Toch ziet men een verschil. Een kopie van software kost inderdaad niks, want er zijn geen grondstoffen voor nodig en ook geen fabricage. Een digitale kopie is geen diefstal, want bij diefstal neem je iets weg van een ander en bij kopiëren blijft het origineel intact.
Open source software moedigt het kopiëren juist aan, en staat kopiëeren ook uitdrukkelijk toe in de gebruiksovereenkomst of licentie. Intuit geeft die toestemming niet en in die zin blijft het gratis gebruik van dit programma een vorm van inbreuk op de rechten van een ander.
En waar gaan wij als maatschappij naar toe als iedereen, van jong tot oud, het heel normaal vindt om niet te betalen voor software?
Rens van der Hammen, journalist bij Radio Hoyer en later bij het Antilliaans Dagblad, vroeg me op 1 maart 2010 om zijn column 'Byte Me' over te nemen. Deze verschijnt elke week in de zaterdagbijlage van het Antilliaans Dagblad (de AD Wikent). Op 20 maart werd het eerste stukje geplaatst.