Een vork is een splitsing in de weg. Een keuze: links of rechts, ja of nee, zwemmen of verzuipen. Toch is die keuze er niet altijd geweest.
Eerst was er alleen maar een weg. En op een dag zei iemand, nou, dat kan ook wel anders. Ik ga hier rechtsaf. Of links. En anderen zijn hem (of haar) gevolgd en zo werd een geitepaadje eerst een smalle weg en later misschien wel de hoofdweg. En vanaf dat moment was er een keuze, daar bij die vork in de weg.
De meeste mensen houden helemaal niet van keuzes. De bekende weg is toch het makkelijkst. Dus dat Open Source ook vele vorken kent, zal voor velen verwarrend en misschien wel beangstigend zijn. Maar juist het verlaten van de bekende weg, het maken van een ‘fork’, is één van de sterke kanten van het ‘Open’ concept.
Neem bijvoorbeeld Open Office, een kantoorpakket dat een prima vervanger is van het closed source Office. Dat begon als StarOffice (van Sun). Het werd gesplitst en terwijl StarOffice doorging als (deels) gesloten source, werd Open Office de nieuwe Open Source stroming die uiteindelijk veel uitgebreider en beter werd dan StarOffice. Het bedrijf Sun werd opgekocht door Oracle, en prompt ontstond er in september 2010 een nieuwe vork, namelijk LibreOffice. Dit omdat de organisatie achter OpenOffice sterk bepaald werd door Oracle en flexibiliteit mistte.
LibreOffice heeft in record tempo en hoop verbeteringen doorgevoerd die in OpenOffice steeds maar bleven liggen, en een groot aantal programmeurs die eerst aan OpenOffice werkten, werkt nu aan LibreOffice. Hoewel dit tot verwarring leidt bij de ‘consument’ zal ook deze splitsing leiden tot een beter product, dat sneller verbeteringen doorvoert. Omdat beide producten Open Source zijn, zullen verbetering in de één ook opgenomen worden in de andere.
Uiteindelijk zal de vork leiden tot één nieuwe weg. Die zich misschien ook wel weer splitst, met als resultaat: betere software.