Wie heeft er gewonnen? Als u dit leest zijn de verkiezingen alweer voorbij. Misschien is de uitslag nog niet bekend want er wordt weer ouderwets met potlood en papier gestemd. Stemmachines zijn niet te vertrouwen, zo is de boodschap van een aantal politieke partijen maar ook van een aantal grote organisaties in de VS en in Nederland.
De website ‘wij vertrouwen stemmachines niet’ geeft een goed overzicht van de voor- en nadelen van electronische stemmachines. Het grootste probleem met al deze machines is dat ze niet ‘open’ zijn, waardoor niemand kan controleren of de machines werkelijk doen waarvoor ze bedoeld zijn. Ook de regering niet. Hierbij wordt de betrouwbaarheid van een verkiezingsuitslag dus overgelaten aan een bedrijf dat de machines levert, en niet aan het volk.
Andere nadelen kunnen zijn dat de machine af te luisteren is; in een bepaald geval was het genoeg om een goedkope transistorradio af te stemmen op de frequentie van de stemmachine en door een verschil in toonhoogte kon vastgesteld worden wat er gestemd was. Het Open Voting Consortium en enkele andere organisaties bieden een alternatief, waarbij de stemmachines en de software open zijn. Hierdoor worden de kosten van een verkiezing lager, en wordt het proces en de uitslag volledig transparant en verifiëerbaar.
Helaas is er in het nieuwe land Pais Korsou weinig ruimte voor een intensief en geïntegreerd ICT beleid, want het nieuwe land is ontworpen zodat er veel consultants nodig zullen zijn. ICT zit weggestopt in een hoekje van het ambtenarenapparaat, terwijl een land dat echt mee wil doen aan de 21ste eeuw heel snel en heel grondig met ICT aan de slag moet als een allesomvattende pijler van de samenleving, te beginnen met het onderwijs en in alle communicatie tussen ambtenaar en burger. Pais Korsou wordt nu al voorbijgestreefd door landen als Antigua en Barbuda, waar ICT door de overheid wel als speerpuntbeleid aangewezen is.